WerkenWerkenWerken

Via ons Mam krijg ik een hoop klachten binnen dat ik hier nondeju weer eens iets moet schrijven, dus bij deze. U vraagt, wij draaien. Zo'n knetter van een verhaal zal het echter niet worden, werken is niet zo heel spannend om over te schrijven.

Het hele werkrooster van vorig verhaal is uiteindelijk niks van terecht gekomen. John de brit is ontslagen (eerlijk waar, Britten zijn de meest luie mensen op deze aardbol), en t bedrijf zelf is ook niet in de beste staat. Bijna alles is kapot of werkt slecht, en zelfs in de wc ruimte zit een groot gat omdat een pallet dwars door de muur heen is gedonderd. Wat karton en duct tape eroverheen en weer verder.

De werktijden zijn elke week anders, soms 60 uur per week, soms 30. Een paar weken geleden was er zelfs twee weken geen werk. Die tijd heb ik gelukkig kunnen opvullen door te werken in die ene supermarkt die hier is. Stond ik dan aan de andere kant van de wereld de Huggies Ultra Dry Nappies bij te vullen. Maar je moet wat.

Gelukkig lijkt het nu weer aardig druk te zijn. We werken 12 uur per dag, en Wayne, de baas, is er zeker van dat er een hoop werk is voor iedereen tot tenminste begin april. Maar eerst zien, dan geloven. Mijn vlucht naar Nieuw Zeeland staat nu op 20 maart, dus hopelijk kan ik tot dan aan de gang blijven. Dan is het als het goed is afgelopen met werken voor de rest van de reis, dankzij het belachelijk hoge loon hier. Maar dat zijn zorgen voor morgen.

Naast veel werken is er ook nog wat vrije tijd. Voor Oud&Nieuw zijn we met de auto van Mo & Chris, 2 duitsers die hier ook werken (Moritz en Kristian, onmogelijk uit te spreken voor australiers) naar Sydney gereden (8 uur heen en terug). Van minder dan 1000 mensen in Corryong naar over 2 miljoen mensen in t centrum van Sydney was een heel verschil.
Er is hier een zwembad met gratis entree als het warmer dan 40 graden is, en in de buurt zijn een aantal bezwembare watervallen. Foto's komen er nog aan, ook van vorige verslagen :).

De mevrouw van de bieb waar ik nu zit heeft me al 2 keer in mn zij geport om me vriendelijk doch dringend te verzoeken te vertrekken omdat ze wil sluiten, en staat me nu heel venijnig aan te kijken vanachter de toonbank, dus doei :)